grootmoeder
grootmoeder
gij lieve oude vrouw
als ge daar alleen aan uw raam zit
zal ik een stoel pakken
en mij naast u zetten
ik zal mijn zakdoek zoeken
en uw tranen betten
ik zal mee naar buiten staren
naar de kou die binnendringt
heel onze wereld lijkt te bevriezen
ik zal uw hand in de mijne nemen
en zwijgzaamheid verkiezen
boven lege woorden die doen versplinteren
ik denk aan u
ik denk aan u
gij zit in mijn hoofd
ik zie u zitten aan uw raam
gij zijt al van zoveel dierbaren beroofd
9 opmerkingen:
verdikke!
niet iets voor nieuwjaar lijkt me
een van de mooiste gedichtjes ter ere van grootouders die ik al gelezen heb...
Ik vind het heel pakkend geschreven - kan me er zo al een beeld bij voorstellen
en beste liefste nathalie keizerin: blijft gij aub in de gij-vorm schrijven. Dat is zo mooi en zo authentiek en zo confronterender!
wat een prachtig gedicht. Zoveel woorden verweven in een rag van liefde.
Mooi geschreven....
Ik voel me bij dit gedicht zelf helemaal aangesproken. Een aangename manier om terug te denken aan mijn overleden grootmoeder, merci!
Dit is echt prachtig. Een eerlijk gevoel in een eerlijke tekst, en zo verschrikkelijk herkenbaar: je hebt me geraakt.
Gij spreekt schoon over uw grootmoeder, dat doet gij, en ge doet dat zo goed, dat het ook aan gene zijde deugd moet doen.
Als je wil, kan je deze link even kopiëren in je browser, dan zie je op mijn dankbaar forum jouw gastgedicht staan...
http://vlinderiaans.superfora.be/viewtopic.php?t=18
Groet,
Frans V.
Een ontroerende hommage. Ge zijt van parelmoer, gij keizerin. Mag ik je eren met een link, of vindt ge dat overdreven? Dat ge en gij is niet van mij, ik ben immers geen Vlaming, maar ik vind het zo mooi, zo zachtmoedig.
Een reactie posten