vrijdag 27 oktober 2006

tja

waarom, ooh waarom ben ik zo verrekte ambitieus en toch zo niet-te-geloven lui?

deze combinatie nekt me, wringt mijn leven uit, achtervolgt me alsof ik een geniepige dief ben die een stukje universum stal.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

En hoe vaak heeft u al geprobeerd het tij te keren?

nathalie zei

het voornemen om te veranderen neem ik dagelijks. maar nooit met volle overtuiging... als 'n deadline me dreigt op te slokken, lijkt het te werken, maar daarna begeeft mijn moed het weer en zak ik weg in een zalig nietsdoende euforie. medicijnen beschikbaar?

Anoniem zei

En ik zit vol met ambitieuze ideeën, maar ben soms te lui om er aan te beginnen. Probeer dat maar eens te rijmen. Ach ja, ieder draagt zijn kruis...(fig.)

Unknown zei

Ach, hoe herkenbaar. Bij mij komt er nog eens bij, vrees ik, dat het fenomeen zich vooral voordoet als het mijn eigen idee-en voor mezelf zijn. Ik denk elke keer : dat betert wel. Geduld. Het komt wel. Niet pushen. Misschien moet ik wel pushen ?