duistere droom

weet je hoe ze mensen breken in een grillige fantasie?

ze verzamelen de dromen. je dromen worden uit je hoofd gezogen, uit je hart gesneden. elke droom die deel uitmaakt van je unieke persoonlijkheid, hoe klein en onbeduidend ook, wordt behendig en gruwelijk gewelddadig gevangen gezet in een glazen kubusje. met die kleine driedimensionale ruimtes wordt een piramide gebouwd. een piramide die groter en groter wordt, koninklijk als het ware, terwijl hij de vernietiging van een mensenleven in zich draagt.

als je goed kijkt, zie je je dromen wentelen in wanhoop. ze vormen, hoe langer de dagen zich aaneenrijgen, een slijmerige mist op de binnenwand van het glas. ze wenken naar je, terwijl je daar leeg en uitgehold zit te gapen naar de ziel van je leven, opgesloten in kleine partjes.

sterven wil je. er is niets meer om voor te blijven ademhalen. geen tinteling in je bloed, want het gevoel van verwachting en hoop zit in het tweede kubusje van links te beginnen. geen snellere hartslag, want de wonderbaarlijke emotie die liefde schenkt, zit in het vierkanten potje bovenaan.

dit is het punt waarop de meesten bezwijken. in een vlaag van hysterie, als enkel het besef overblijft van het niets zijn, werpen deze lege omhulsels zich tegen hun piramide. ze tuimelen er tegen, vallen door de rondvliegende glasscherven heen naar de grond. het angstaanjagende gekrijs van de vele dromen die de lucht inschieten, is het laatste waar je hart mee gevuld wordt.