woordenbezinksel

"maar de herinnering wilde niet bezinken in de ondergaande zon, die groene bevroren blik op de wijde blauwe zee waar gebroken harten schipbreuk lijden uit hun wonden.

een blinde hemel, uitgebleekt door het intellect van menselijk gebeente, trok de emoties van de breuk af als een vel en legde de onderliggende smart bloot. en de spiegel legt mij bloot: een naakt en kwetsbaar feit."
dambudzo marechera - zwart zonlicht