op z'n nachtst
er zit weer te veel chaos in mijn hoofd. kokende lava, temidden van een smeulende hoop oud brandhout. oude problemen, overgoten met een nieuw sausje. hoe heerlijk.
soms neig ik naar dodelijk sarcasme als de wereld me echt niet zint. let op, de woordvolgorde in de vorige zin heb ik bewust gekozen.
ik heb lak aan alle regels, maar volg ze bewust, wetende dat dat de enige manier is om overeind te blijven. én stilletjes vast te roesten.
ovidius sprak in 'metamorfosen' over een tijd van hebben en een tijd van verliezen. dit is een tijd van verliezen, noodzakelijk om uit beperkende grenzen te breken die ik zelf ooit vastlegde.
hoeveel verkeerde keuzes kan een mens maken in leven?
hoeveel keuzes bleken achteraf toch niet zo fout te zijn?
hoeveel goede keuzes hebben we weggegomd in de tijd?
het lijkt wel of mijn woordenschat groter is als me ik eenzaam voel. logisch eigenlijk. als ik me goed voel, zing ik eerder dan ik schrijf. ik ga op stap, omring me met mensen. ik vul me met licht. blije emotie neemt de plaats in van zware zinsneden.
soms neig ik naar dodelijk sarcasme als de wereld me echt niet zint. let op, de woordvolgorde in de vorige zin heb ik bewust gekozen.
ik heb lak aan alle regels, maar volg ze bewust, wetende dat dat de enige manier is om overeind te blijven. én stilletjes vast te roesten.
ovidius sprak in 'metamorfosen' over een tijd van hebben en een tijd van verliezen. dit is een tijd van verliezen, noodzakelijk om uit beperkende grenzen te breken die ik zelf ooit vastlegde.
hoeveel verkeerde keuzes kan een mens maken in leven?
hoeveel keuzes bleken achteraf toch niet zo fout te zijn?
hoeveel goede keuzes hebben we weggegomd in de tijd?
het lijkt wel of mijn woordenschat groter is als me ik eenzaam voel. logisch eigenlijk. als ik me goed voel, zing ik eerder dan ik schrijf. ik ga op stap, omring me met mensen. ik vul me met licht. blije emotie neemt de plaats in van zware zinsneden.
summertime,wordt deze periode dan genoemd. laat me niet lachen.
foto: chaos - met dank aan tint & jérö
11 opmerkingen:
na zo'n tijd van verliezen komt er wel weer eentje van hebben, mooier dan ooit
naar t schijnt kom je uit zo'n verliesperiodes alleen maar sterker
of dat is toch wat iedereen mij altijd wijs maakt... *twijfelt*
chaos is mijn beste vriend geweest om te staan waar ik nu sta.
chaos zorgt ervoor dat je alle gedachten kan laten fladderen.
sommige mensen kennen chaos niet. ze kennen enkel leegte.
van chaos naar leegte.
van leegte naar helderheid.
van helderheid naar chaos.
nooit chaos : leegte ?
nooit chaos : saai?
zeg nee tegen nooit meer chaos.
zeg ja tegen helderheid.
zeg nee tegen anderen.
zeg ja tegen jezelf.
zonder chaos zouden er geen artiesten op deze wereld zijn.
jij bent een artieste.
blijven schrijven! :o) x
liefs van een chaotisch meisje
dag woordenkunstenaar! :o)
chaos chaos chaos
niet alleen mijn reacties maar gewoon de wereld is chaotisch dus het is normaal dat chaos in je hoofd af en toe komt opduiken.
leve de chaos!
;o)
er zijn precies veel mensen die in de open zee wa verloren van her naar der geslingerd worden tussen daden dromen en verlangens...
Leuk om fotos van mijn hand zo ergens terug te vinden :)
En nu ongevraagd enkele veel te lange antwoorden op jouw vragen.
1)hoeveel verkeerde keuzes kan een mens maken in leven?
-> een keuze is een keuze, nooit zal deze fout zijn. Het kan zijn dat de gevolgen van je keuze je niet langs de wegen voeren dat je had gedacht/verwacht. Soms zijn deze wegen bezaaid met pijnlijke en lastige obstakels, of gewoon met doolhof-achtige kronkels waar je lijkt in te verdwalen, maar nooit zal een keuze fout zijn. Want dit zou impliceren dat we eigelijk geen keuze hebben. En geen keuze zou betekenen een dictatuur, misschien een dictatuur van perfectie, maar nooit van geluk. Want onze vrije keuze maakt ons tot wat we zijn.
2)hoeveel keuzes bleken achteraf toch niet zo fout te zijn?
-> indien je mijn vorige antwoord hebt begrepen, kan je impliciet mijn volgende antwoord raden. Maar ik zal het vorige antwoord gewoon aanvullen met: "Je kan spijt hebben over een keuze omdat de uitkomst niet is wat je had verwacht. Maar neem dan even de tijd om te kijken naar de weg die je hebt ingeslagen, de bermen waarlangs je wandelt en de dromen die je tegenkomt. Geniet van het moment, de toekomst en het verleden. Overal zit pijn en geluk met elkaar verweven. Koester het geluk, lucht jezelf op door even te wenen als je denkt aan pijn uit het verleden. ERVAAR die opluchting. Wat een zalig gevoel. Had je dat ooit kunnen ontekken zonder pijn? Glimlach om je fouten, pieker nooit over gemaakte keuzes, glimlach, geniet"
3)hoeveel goede keuzes hebben we weggegomd in de tijd?
-> Tijd is relatief, daar heb ik al teksten over geschreven, boeken bijna, maar daar ga ik niet te diep op in. Keuzes kan je moeilijk weggommen, wat is gebeurd is gebeurd. Soms kunnen onze wegen parallel met elkaar lopen, soms kruisen. Dit (on)samenhangende geheel van levenspaden is een weefwerk dat de complexiteit van chaos zelfs overstijgt. Het is niet omdat je een bepaalde weg hebt ingeslagen dat je daardoor bepaalde bestemmingen niet meer kan bereiken. Moeilijker, dat kan wel zijn, onmogelijk? Nooit.
Of dat weiger ik toch te geloven.
Soit, sorry voor het gezever, als je deze tekst stom vond: dan heb je geen verkeerde doch een mogelijks irritante keuze gemaakt om hem te lezen :)
soms is het vreemd, mensen roepen zoveel dingen in het leven om het leven gemakkelijker te maken maar tegelijk oneindig veel moeilijker. en nu staan de meeste mensen vertwijfeld om zich heen te kijken, afvragend wat echt is en wat niet, wat te volgen en wat niet. voel je niet gekwetst maar ik vind dat mensen die zich vragen stellen bij hun keuzes nogal banaal, waarom vragen stellen die toch nooit een antwoord vinden en enkel maar tot meer en meer vragen leiden/lijden. als je chaos niet kan verdragen dan moet je 1 ding wel beseffen, dat jij er zelf de oorzaak van bent. mensen die schrijven als jij zijn zo in conflict met zichzelf. je wezen, je ik-zelf, je geweten, je persoonlijkheid, al deze dingen die jouw maken tot wat je bent, zijn in een constant gevecht met elkaar. ik denk zelf dat je op sommige momenten vergeet wie je zelf bent. en ik vermoed slechts dat dit ook een beetje jou chaos veroorzaakt, je stelt teveel vragen bij jezelf en vergeet in al die vragen wat eigenlijk echt belangrijk is. jezelf zijn is altijd goed
@ Alleifer:
"mensen roepen zoveel dingen in het leven om het leven gemakkelijker te maken maar tegelijk oneindig veel moeilijker"
Ik vermoed dat het hier niet gaat over het leven makkelijker te maken hoor. Zichzelf vragen stellen, en dan in het bijzonder over zichzelf, is iets existentiel. Het is dezelfde reden waarom sommige mensen naar een God, Jahweh, Allah of iets anders grijpen. Maar die mensen hebben liever pasklare antwoorden die uit regels van een godsdienst verder komen. (waarmee ik niet wil zeggen dat er NIETS is voor mij).
Het stellen van vragen over jezelf, vragen waarop je enkel vragen als antwoord krijgt, is dus louter een besef van je bestaan. Dat is dan toch veel mooier dan enkel te leven voor je job/huis/auto en 's avonds maar weer voor de beeldbuis kruipen om toch maar niet teveel meer moeten na te denken.
Maa het feit dat je vragen stelt bij het stellen van vragen betekend dat ook JIJ met vragen als antwoorden op de proppen komt. Dus je bet ook goed bezig ;)
Greetzz
het lijkt me duidelijk dat veel vragen die de kleine keizerin stelt, geen vragen zijn maar retorische vragen... eerder vaststellingen dus, afvragingen zo je wil...
ik vind dat heel plezant om lezen én zoals soulexporters hierboven zegt: geen leven zonder vragen, leven is vragen
(een psychologische analyse lijkt me hier niet op zijn plaats, als je louter afgaat op blogwoorden)
ik vind het absoluut niet banaal dat hier vragen staan die leiden tot meer vragen... als een beetje gefilosofeer alleen maar tot meer chaos leidt, zegt dat meer over het leven dan over de persoon die de vragen stelt
Een reactie posten