tweede examen: geslaagd!

ja hoor. ik heb het weer gedaan.

tussen al dat blokken door (waar soms niet al te veel van in huis komt, laat je niet beetnemen) deed ik gisterenavond nog een eindexamen verbale vorming. een voorbereide tekst, een a prima vista-oefening en een improvisatie over mijn levensmotto later was ik (opnieuw) 83% rijker.

ik ben er blij om. ik begon een jaar later dan de anderen en ik heb een serieuze inhaalbeweging moeten doen om mijn antwerpse klanken stilletjes naar de laagste regionen van a'pen te verbannen.

mijn avond was dus goed. en hij kon zeker niet meer stuk toen ik thuiskwam en de tafel bezaaid zag liggen met hopen tijdschriften en vijf verschillende kranten. "nathalie!" riepen ze me toe. "ga je nu nog kiezen waar je stage wil gaan doen?!"

het klonk kwaad. of nee, gefrustreerd. en lichtelijk wanhopig. waarschijnlijk hoorde ik vooral mezelf. het sociale isolement dat zich voordoet tijdens blokperiodes is niet goed voor mijn gezondheid. dagenlang zit ik moederziel alleen thuis, met een stapel cursussen voor mij die doorworsteld moeten worden en een woordje dat venijnig in mijn gezichtsveld blijft rondhuppelen: motivatiebrief.

evita, goed gevoel, genieten, knack, weekend knack, de standaard, de morgen, de gazet van antwerpen, de nieuwe gazet, de zondag. naast mijn ontbijtbord. onder mijn bed. tussen mijn kleren. op mijn cursussen.

waar ligt mijn toekomst? op zo'n momenten begin je aan alles te twijfelen. zal ik wel slagen? zal ik wel goed genoeg zijn?

ooh ja, faalangst druipt uit alle poriën van de mensheid.