goddeloos 2
een tijd geleden vroeg iemand me om eens een liedjestekst te schrijven. het leek me meer dan absurd - hoewel muziek de grond van mijn bestaan is, ben ik net zo muzikaal als het achtereind van een varken (of zoiets in die aard). toch bleef het door mijn hoofd spoken.
ik schrijf graag heel uitgebreid, met veel ingewikkelde abstracte verwoordingen die je mee de diepte insleuren. een liedjestekst weet daarentegen in heldere, compacte bewoordingen een emotie, een gebeurtenis te vatten.
gisterenochtend werd ik wakker met een hele strofe in mijn hoofd. zomaar, uit het niets was het daar en het wilde opgeschreven worden. nogal dwingend bleven de zinnen in mijn hoofd galmen en tien minuten later stond een hele tekst op papier.
het was vreemd en op een rare manier ook wel leuk. maar toen ik de tekst daarnet nog eens las (nadat ik hem vanochtend gepost had), kwamen de woorden ineens heel hard aan. ik ben er blijkbaar in geslaagd in die paar woorden onbewust heel wat gevoelens te leggen want nu schrok ik toch wat. het is niet de bedoeling dat ik haatdragend overkom. integendeel, het is een momentopname. een beetje een drama-nummer misschien...
3 opmerkingen:
Eindelijk. Ik wist dat jij een perfecte liedjespartner zou kunnen zijn. Mail me nu maar gauw hoe je de muziek wilt, welke sfeer, welke stijl, hoe traag, hoe wild, enzovoort. Voor een eerste songtekst is dit meteen raak! xxx R.
Ik ben benieuwd naar het resultaat...
Wat betreft je liedje....
Als een boer een nieuw veld gekocht heeft, kan hij twee dingen doen. Hij neemt een zak zaad, begint in het rond te strooien en wacht af. Er gebeurt natuurlijk niets. de zaadjes sterven, blijven liggen. Of hij neemt een ploeg en gooit die grond ondersteboven. een hoop nare beestjes komen eruit, maar ook dat wat de grond vruchtbaar maakt komt naar boven. En DAN zaait hij. EN oogst hij later. Je leven is een veld, Lieke. En door teksten als dit te schrijven, ploeg je de grond. En geef je jezelf en je leven de kans te groeien. Laat de grond niet verzuren, maar stel hem bloot aan het daglicht, en wonderlijke dingen zullen blijven gebeuren.
Veel liefs, Ivo
Een reactie posten