zondag 22 oktober 2006

schandelijk overschreden

als je vanuit de verte naar me kijkt, verijs ik even. niemand ziet het. maar mijn ogen sperren zich open, een lichte schrikreactie. mijn handen zweven in de lucht, bevroren in het verleden.

hard en ongenaakbaar wil ik zijn.
ondoordringbaar.
ik wil zeggen:

je weet toch wel
jij die niets meer betekent
je beheerst nog mijn stemmingen
maar niet meer mijn hart

je kans is verkeken
je hebt ze te laat gegrepen
ik sta te bibberen in de kou
maar ik begin opnieuw
en zonder jou

ik draai me om.

kijk niet naar mij.

het overvalt me weer, zo plots.
ik wil je zien. terug bij je zijn.
alle woorden uitwissen die tussen ons zijn gezegd.

jouw verleden vergeten.
het mijne in nietszeggende stukjes breken.

maar de grens is bereikt
en schandelijk overschreden
ik heb te veel tol betaald
de liefde is overleden.

3 opmerkingen:

tantieris zei

Dit vind ik erg verdrietig.

nathalie zei

dat is het ook. helaas...

Anoniem zei

Oei, pijnlijk herkenbaar.
Ergens had ik het zelf kunnen schrijven, maar ergens natuurlijk helemaal niet. Je schrijft erg mooi!