maandag 6 november 2006

helaas

toeval wil dat mijn ogen dichtvallen
dat mijn gedachten slechts wazige schimmen meer zijn
toeval wil dat een liedje me aan jou doet denken

toeval wil dat ik aan jou moet denken

toeval moesten ze afschaffen
het doet je struikelen en vallen
verwondt je huid
en scheurt je aan flarden

toeval wil dat ik van jou geen genoeg kan krijgen

2 opmerkingen:

Anoniem zei

*zucht* Hoe mooi.

Anoniem zei

toevallig dit gedicht gelezen ... en vraag me steeds opnieuw af: hoe zit dàt nu met toeval? Maar ik weet toevallig dat ik het antwoord op die vraag nooit écht zal weten.
Geen probleem echter, gewoon proberen te genieten.