voldoening

een tijd geleden interviewde ik riet muylaert, de zangeres van jackobond. toen ik na enkele uren bij haar vertrok, was ik oprecht gelukkig. ik dacht die avond: "zij staat in het leven zoals ik in het leven wil staan. in de toekomst."

ik zoek nog een manier om het interview online te krijgen, het is zeker de moeite waard. het is een herkenbaar verhaal voor mensen die met kunst bezig zijn. met woord, zang, beeld, wat dan ook! het is het verhaal van een vrouw die gevochten heeft voor haar dromen en er zo enkele van in vervulling ziet gaan.

een citaat:
"ik zou heel graag idealistisch zijn, maar ik kan dat niet goed. in alles zie ik nostalgie. dat pakt mij en ik moet er over schrijven, het moet van mijn hart. ik wil wel optimistisch doen, maar er zit veel verlangen onder. een reëel verlangen. ik verlang naar al wat is en ervaar die dingen ook, maar de vergankelijkheid maakt dat het altijd weer een verlangen wordt."

en nog eentje (dit zei ze op het einde van het interview. het gaat over de nieuwe liedjes van jackobond, die een stuk vrolijker zijn dan de vorige):
"ik evolueer, jackobond evolueert. zolang er maar mensen in de zaal zitten die zich herkennen in mijn liedjes. dat is het belangrijkste. en dat ik kan blijven zingen natuurlijk. dat ik binnen een paar jaar zeg: "ik ben riet. riet van jackobond." en dat iedereen dan weet dat wij een gevestigde waarde in de nederlandstalige muziek zijn."

en ik ben er zeker van dat de mensen dat binnenkort gaan weten. ik ben er alvast helemaal weg van. rep u naar www.jackobond.be en luister naar de nummers die deel uitmaken van het project 'en ik wou nochtans niet over de liefde zingen'. rep u naar www.myspace.com/jackobond en verplicht uzelf te luisteren naar 'doe alsof ge thuis zijt'.
laat u maar betoveren en vergeet het nooit meer!

ik maakte die dag ook een reeks foto's van deze schone madam, hier enkele pareltjes, alstublief: