spreek

spreek
spreek gij lieve
want ik heb u onrecht aangedaan
ik was verblind door verlangen
ge hoeft daar niet te blijven staan

ik kom naar u toe
ik kom het zwijgen verbreken
’t zal nooit meer worden zoals het was
maar laten we dat even vergeten

de tijd is voortgegaan
ik heb mijn wereld te huur gezet
al het goede was vervaagd
misschien heb ik op het verkeerde gewed

want natuurlijk mis ik u
liefde is niet zo snel verdwenen
maar toen ik begon in te storten
nam ik gelijk de benen

spreek
spreek gij lieve
want ik heb u onrecht aangedaan
ik was verblind door verlangen
ge hoeft daar niet te blijven staan

ik rende/nog nooit heb ik zo hard gerend
buiten adem bleef ik in duisternis zitten
tranen verwerden tot wrok en woede
het laatste vocht kwam de duivel oplikken

in de volle pijn van het verlies
heb ik geprobeerd u te haten
u slechter te maken dan ge zijt
omdat ik mij weer in de steek voelde gelaten

spijt is er altijd geweest
ook al komt het uitgesprokene te laat
toch moogt ge gerust weten
dat gij mij helemaal niet koud laat

spreek
spreek gij lieve
want ik heb u onrecht aangedaan
ik was verblind door verlangen
ge hoeft daar niet te blijven staan