poetry slam

ik ben vandaag eindelijk te weten gekomen waar die poetry slam zondagavond doorgaat. dus, mijn besten, voor ik het zelf vergeet, hier is het te doen:

café à propoo (à propos, poëzie- en muziekpodium)
reuzenstraat 23 (krugerplein)
2000 antwerpen

(euh, en dankuwel mooie annastesia, voor uw niet aflatende geloof in mij - en al de rest!)

volgens mijn bronnen begint het om 20u00. ik zal er waarschijnlijk een uur op voorhand zijn, mijn nagels opetende en haren uittrekkende en dergelijke. u weet wel hoe dat gaat, die plankenkoorts.

ik hoop jullie zondag in levende lijve te zien,
uw kleine keizerin

droompuin

vannacht
ben ik in mijn slaap
op u gestuit
in het lichaam van
mijn verlangen
drukte gij een kus
op mijn huid

uw lippen
op mijn warme vel
waren meer dan
ik verdragen kon
mijn slaap spatte uiteen
als een allesvernietigende bom
toen lag mijn gewillige lijf
eenzaam
tussen vochtig droompuin

ik strompelde over drijfzandduinen
waar zware gedachten
trachtten mij te verstikken
ik wilde weer ondergaan
in de zee van uitgekomen wensen
het zout van onze herinneringen
oplikken

ik smachtte
naar u
zoals nog nooit een
vrouw
zo onvolledig was
alleen

het drijfzand smolt
onder de hitte
van mijn hunkeren
tot een pad
naar de graaiende golven
ik wierp mij in het water
en werd bedolven
onder alles
wat gij zijt

ik verdween
in de vergetelheid

grootmoeder

grootmoeder
gij lieve oude vrouw
als ge daar alleen aan uw raam zit
zal ik een stoel pakken
en mij naast u zetten

ik zal mijn zakdoek zoeken
en uw tranen betten
ik zal mee naar buiten staren
naar de kou die binnendringt

heel onze wereld lijkt te bevriezen
ik zal uw hand in de mijne nemen
en zwijgzaamheid verkiezen
boven lege woorden die doen versplinteren

ik denk aan u
ik denk aan u
gij zit in mijn hoofd
ik zie u zitten aan uw raam
gij zijt al van zoveel dierbaren beroofd

mo here toch

mijn dierbaren,

als u zondag 28 januari nog niets gepland heeft, mag u altijd een kijkje komen nemen op de antwerpse poetry slam.
nathalie doet mee! (meer info volgt)

zoen,
uw kleine keizerin - live vanuit gent

in drievoud graag

ik ben jarig vandaag. rara, hoe oud ben ik geworden? (degenen die het weten, mogen het niet zomaar verklappen eh!)

de eerste verjaardagswensen kwamen overgetelefoneerd vanuit barcelona, gelijk het mooiste cadeau ooit.

en ik word graag gezoend, door iedereen drie keer. deal?

(en aan de schatten die mij gisteren een hart onder riem staken: dankuwel. echt. gemeend.)

hersenzeer/hartenzeer

lap. het zit er weer tegen. en goed deze keer.

zo om de vier/vijf maanden word ik geveld door een heuse identiteitscrisis, oftewel door een niet mis te verstane hersenzeer, liefst gecombineerd met slopend hartenzeer. ik kan er niets aan doen. het overvalt me, het dwingt me op mijn knieën, het velt me. het verslaat me.

het is vervelend. meer dan dat.
het is degoutant.
het is hopeloos wanhopig zijn,
ongewild in tranen uitbarsten,
moeilijk of niet kunnen functioneren,
slecht of heel erg slecht slapen,
met immense wallen onder mijn ogen examens afleggen die niet gestudeerd zijn,
misselijk zijn van de oorverdovende stilte,
dol worden van te veel woorden in mijn hoofd,
vluchten in de roes van vergetelheid.

het gaat wel weer over. statistisch gezien stopt de curve van neerslachtigheid na een tijdje met dalen. ze stagneert even (op dat diepste punt) om dan voorzichtig terug de hoogte in te gaan.

ik gooi het allemaal overboord. ik ben het beu. die intensiteit van mijn stijgen en dalen. een beetje geluk in de vorm van een constante boven het nulpunt zou welkom wezen.

wat moet ge toch met het leven?

vraagteken

ik ben met het idee aan het spelen om me eens in het verhaal- en poëziewedstrijdwereldje te gooien, maar nu zit ik met een vraag waar ik tot nog toe geen bevredigend antwoord op heb gevonden - aangezien verschillende personen een andere mening zijn toegedaan:
inzendingen mogen niet al eerder gepubliceerd zijn, maar vallen mijn geposte schrijfsels onder de noemer 'publicatie'?

weet iemand het antwoord?

bezoeker in de nacht

ik voel de avond
ik voel de nacht
ik voel de zwartheid
ik voel de macht

ik voel mij heersen over uw verliezen
beseft maar goed, gij hebt niet te kiezen
wanneer de zon blind wordt, ga ik u verleiden
niet te herroepen, niet te vermijden
gij bezoeker in de nacht
ik raak u aan
in het volle zicht van de maan
nog een keer en nog een keer
wil ik bij u zijn, altijd weer

ik voel de avond glinsteren in mijn ogen
ik voel de nacht in mijn bloed
ik voel de zwartheid, door de sterren bedrogen
ik voel de macht, zo zoet

ik draag de kroon van het verlangen
ik heb de uwe boven mijn bed gehangen
want wanneer uw verzet het begeeft
ga ik u kronen, niet meer dan beleefd
ik heb tenslotte niet alleen uw lijf gekaapt
ook over uw hart hebt gij niet gewaakt
ik maakte dat onmogelijk, ik maakte u zot
en ik zweer dat gij niet zult worden bedot

ik voel de avond glinsteren in mijn ogen
ik voel de nacht in mijn bloed
ik voel de zwartheid, door de sterren bedrogen
ik voel de macht, zo zoet

hupsakee

omdat ik nog eens zin heb in een lijstje:

• volgende week verjaar ik. het is lang geleden dat ik dat echt gevierd heb, dus ik wil een groot feestje houden. ik ben een zaaltje aan het regelen, gratis enzo, waar ook overnacht kan worden. het is heerlijk om vooraf al te genieten van iets wat gaat gebeuren. misschien nodig ik u wel uit.
• ik heb morgen mijn derde examen. ik ben net thuis van de twee vorige , waar ik lekker niets voor had gedaan. dit voelt helemaal niet als examentijd!
• om de afloop van mijn examens en mijn verjaardag nu al een beetje te vieren, ga ik volgende week naar gent, naar mijn kleine fee. ik zie mezelf nu al door de stad dwalen, mmm.
• ik heb een keileuk boek gevonden! 'de stad van de dromende boeken' van walter moers. ik zag het ergens in een boekenkast staan en ben toen snel gaan zoeken in de bib. het is geweldig leesvoer. (lachje)
• ik probeer al een paar maanden een deftig sonnet te schrijven. na edna st-vincent millay te hebben ontdekt (waarvoor dank aan de docente van repertoirestudie), ben ik beginnen knoeien met rare rijmschema's, kwatrijnen, sextetten. ik raakte maar niet uit mijn woorden. en met die volta's had ik het helemaal gezien. getuigen van mijn oefenbrol zijn al de gedichten/liedjesteksten die ik voorheen al schreef. gisterenavond probeerde ik het weer (waar, oh waar zijn toch die studieboeken gebleven?), maar na een kwartier heb ik gewoon op papier geknald wat ik echt wou schrijven. ik kan er niets aan doen, ik hou echt van die terugkomende refreintjes, van die ritmische stroofjes.
• update: ik zit nu in mijn laatste jaar. waarom wil ik eigenlijk nog vier jaar gaan verder studeren?!

ontsnappen

ik ben de straat opgegaan
en heb een sigaret opgestoken
ik ben overweldigd en ontdaan
het drukke verkeer ingedoken

ontsnappen
is het enige dat ik wil
ik negeer het rode licht
zwijgt gij, stil
’t is aan u dat ik moet denken
’t is voor u dat ik zwicht
ik kan geen tegenargument bedenken
ontsnappen is mijn enige plicht

want gij moet vrij kunnen zijn
ook in mijn gedachten
dus ik verstop de pijn
en denk aan hoe wij samen lachten
hoe wij samen wijn dronken
hoe wij praatten en bleven praten
hoe ze oversprongen, de vonken
hoe wij zoenden, het niet konden laten

maar nu is het tijd voor andere dingen
ik draai mijn gezicht weg
en probeer het uwe te verdringen
't is gewoon een beetje pech
waar ik het mee moet leren vinden

ontsnappen is het enige dat ik wil
ik negeer het rode licht
zwijgt gij, stil
’t is aan u dat ik moet denken
’t is voor u dat ik zwicht
ik kan geen tegenargument bedenken
ontsnappen is mijn enige plicht

vernieuwingen

mijn dierbaren.

ik ben een beetje aan het knoeien geweest met lay-out enzo. aangezien ik toch bezig was, heb ik voor mijn andere aangename tijdsbesteding ook ineens een plekje op het net voorzien. u mag altijd een kijkje gaan nemen op www.nathaliedejongh.carbonmade.com.

nog n goeie avond verder,
uw kleine keizerin

top secret, de laatste

zo had u mij nog niet gezien, dacht ik. nah.

top secret 3, 4 en 5

• net zoals haynée heb ik een boekje dat ik overal mee naar toe sleur. het is het vijfde boekje al sinds september ofzo. het werkt ronduit verslavend. zelfs op café kan ik het soms niet laten dingen op te schrijven die ik vast en zeker moet onthouden. de laatste tijd was het echter vooral mijn treinboekje. ik heb uren en uren naar buiten gestaard, al reizende. daar krijgt ne mens inspiratie van. de beste schrijfsels ontstaan ook in dat boekje terwijl ik onderweg ben. een tijd geleden schreef ik een liedjestekst op de tram richting school. op een kwartier tijd was mijn tekst realiteit en stond mijn boekje vol hanenpoten.
• muziek, muziek, muziek is onmisbaar. het eerste nummer dat ik 's ochtends hoor, bepaalt mijn stemming. het lijkt wel of mijn lichaam reageert op een bepaalde toonhoogte, op bepaalde klanken, op stemmen. muziek kan mijn humeur breken of maken. maar ook omgekeerd. als ik me slecht/tranerig/eenzaam/kwaad voel, kan ik daar verandering in brengen door electro/goa/vrolijke pop op te zetten. als ik mij daarentegen erg happy voel, kan an pierlé mij van de weer(s)omstuit heel erg stil maken.
• (en muziek kan zo pakkend, zo doordringend zijn dat mijn lichaam zich krombuigt en ik de haren uit mijn hoofd wil trekken omdat de trillingen uit mijn huid barsten. onhoudbaar, maar zo zoet. kwellend, maar zo allesoverheersend mooi.)
• ik ben niet alleen verslaafd aan wijn en sigaretten, ook aan koffie. zeker aan jacqmotte, de latin american blend. de geur alleen al is orgastisch. (ik heb net koffie gezet, ik neem nu een slok, ik proef... wat een sensatie!)

top secret 2

ik zit in de trein
van punt a naar punt b
ik val stilletjes in slaap
had ik u maar mee

zat gij hier naast mij
dan legde ik mijn hoofd op uw schouder
maar wij reizen elk apart
het maakt mij plotsklaps dagen ouder

de wereld is heel klein en ik neem graag de trein zoals anderen de tram nemen. mijn toiletzak staat altijd klaar want als ik gebeld word, wil ik meteen op de trein kunnen springen naar god weet waar. ik hou van het reizen, van de afstand die gecreëerd wordt tussen twee plaatsen. een afstand die erg aangenaam kan voelen. ik kan nergens zo goed mezelf zijn als heel ver weg van thuis. het vrijheidsgevoel vergroot, de onafhankelijkheid is compleet, de wereld is anders. mmm.

top secret

het stokje dat jeroen een hele tijd geleden naar mijn ivoren toren slingerde, is erg lang blijven liggen. ik weet het. ondertussen heeft half blogland zijn/haar ziel al blootgelegd en ik... ik ben achtergebleven.

het is me nu wel duidelijk geworden dat het bijna onmogelijk is om in blogland mysterieus te blijven. ik had dus de keuze, doorgaan met mijn schrijfsels op het net gooien of kappen met kleine keizerin. ik zal eerlijk zijn, ik heb serieus met dat tweede idee gespeeld. omdat bloggen me niet genoeg voldoening geeft. en voilà, dat is mijn eerste top secret.

het zit zo. ik wil later kunnen leven van wat ik schrijf. dat wil zeggen: ik wil er geld mee verdienen. alle ideeën die ik nu gebruik, alle woorden die ik schoon rangschik en met veel gevoel aan elkaar jongleer, zijn woorden die ik niet meer kan gebruiken om geld mee te verdienen. ooh jee, ik klink al net als de geldwolf uit 'de figuranten' van arnon grunberg.

begrijp me niet verkeerd. ik blog graag en ik wil zeker benadrukken dat mijn schrijven enorm geëvolueerd is sinds ik in april vorig jaar met kleine keizerin begon. ook hou ik verschrikkelijk veel van de reacties, want die vooral hebben me meer zelfvertrouwen gegeven. ik ben beginnen experimenteren met stijlen, ik ben op zoek gegaan naar wat mij het beste ligt. niks dan positief dus.

maar er is meer dan dat. ik ben opgegroeid tussen de boeken, internet zegt me eigenlijk maar heel weinig (getuige mijn blogspot.com die maar niet veranderd raakt, wegens desinteresse). ik wil mijn eigen woorden zwart op wit gedrukt zien staan. op zacht papier, gebonden in een boek. ik wil een ander publiek bereiken. ik wil méér. en misschien te veel.

daarom heb ik de knoop doorgehakt. ik ben begonnen aan mijn eerste boek. eindelijk. het eerste hoofdstuk is zelfs al afgerond. eenmaal gestart, kan ik gewoon niet meer stoppen. heerlijk.

maar kleine keizerin blijft er nog even. omdat ik graag dat keizerinnetje ben. omdat ik graag nog wat reacties krijg. omdat ik fijne mensen leer kennen. omdat ik zo'n goeie dingen lees bij andere bloggers. omdat ik moeilijk afscheid kan nemen.

vooral dat.

(andere top secrets volgen)

ik meen het

mijn liefsten.

ik ben een boek aan het schrijven. daarom zal het hier misschien een beetje stiller worden. misschien ook niet. maar dan bent u tenminste gewaarschuwd. als u toevallig connecties hebt met het uitgeverswereldje, mag u mij altijd contacteren.

x
een eenzame keizerin

gij

ge kunt ook gewoon blijven
hier bij mij
ik verstop u onder mijn bed
er is niemand die dat weet
vind ge dat geen goeie zet?
ik wel
want ik ga u missen
missen
die onverdraaglijke zoete pijn
waarom gij daar en ik hier
moest uw stede echt zo verre zijn?

laten wij er een geheim van maken
uw lange lijf geplooid onder mijn matras
bij nachte verwarmt gij mij dan
dan leg ik ‘m af, mijne jas
mijne jas van onverschilligheid
mijne rechte rug en ondoorgrondelijke blikken
weg met alle zelfbescherming
ik doe niks anders dan tranen slikken

want nee verdomme
ik ga geen scène maken
ik ga u gewoon laten gaan
ik ga u zien vertrekken
met niks dan uw schoonheid aan
want gij mijn lief
ik ga u missen
missen
die onverdraaglijk zoete pijn
waarom gij daar en ik hier
moest uw stede echt zo verre zijn?