het verhaal dat verteld wil worden

vandaag ben ik eindelijk begonnen aan het boek dat ik al vijf jaar wil schrijven. tien minuten geleden heb ik de eerste letter op papier gezet (want ja, er gaat nog altijd niets boven ritselende witte papieren en een vet, donkergrijs potlood). het is een D, die eerste letter.

ik heb me plechtig voorgenomen me niet te laten ontmoedigen omdat die tweede letter nog niet uit mijn brein (of mijn potlood) tevoorschijn wilt komen.

tenslotte heeft elke schrijver af en toe te kampen met een writer's block, niet waar?

het verhaal is in grote lijnen aanwezig in mijn hoofd. sommige scènes spelen zich af voor mijn ogen, net voor ik in slaap val. het moet dramatisch worden, heftig, onstuimig, misschien wel tragisch. af en toe rustig voortkabbelend. een mens kan nu eenmaal niet de hele tijd in onrust leven, ook een personage in een boek niet.