the path of excess leads to the tower of wisdom
ik ben een menselijk wezen dat uit abstractie bestaat. ik wikkel me in een mantel van geweven woorden die met elkaar vervlochten zijn door de samenhang tussen realiteit en droom. extremiteit is mijn uitgangspunt, mijn levenswijze.
“the path of excess leads to the tower of wisdom” (enigma)
voor mij weinig grijs asjeblief. geef mij diepzwart, hel wit. verbonden door kronkelige bruggen van citroengeel, zuurstokroze, gifgroen, pimpelpaars. het is deze symboliek die ik beschouw als mijn eigenheid. grijs schrikt me af. grijs voelt grauw, toont een gebrek aan spanning.
ik zoek de intensiteit, de passie in elke molecule van ons wanhopige bestaan. daarom zoek ik mijn toevlucht in felle kleuren, grillige vlakken. mijn hart gaat uit naar lopen langs de kartelige rand van een ravijn.
wel. niet.
wikken. wegen.
het is een zoektocht naar de uitersten van gevoel, de hoogste toppen, de diepste dalen. voelen tot in het diepste van jezelf. neerdalen in de bloedbanen die leven schenken, meereizen met kloppend bloed, tot het centrum van je fysieke bestaan.
begrijp me niet verkeerd. grijs is een noodzaak. de honderdduizenden nuances gelegen tussen zwart en wit kunnen voor anderen de intensiteit in verschillende niveaus bevatten die ik gedreven bij elkaar sprokkel. mijn beeld is slechts een beeld, een kleurig en gevaarlijk lijnenspel dat bestaat naast alle andere symbolische voorstellingen van de gevoelswereld.
“the path of excess leads to the tower of wisdom” (enigma)
voor mij weinig grijs asjeblief. geef mij diepzwart, hel wit. verbonden door kronkelige bruggen van citroengeel, zuurstokroze, gifgroen, pimpelpaars. het is deze symboliek die ik beschouw als mijn eigenheid. grijs schrikt me af. grijs voelt grauw, toont een gebrek aan spanning.
ik zoek de intensiteit, de passie in elke molecule van ons wanhopige bestaan. daarom zoek ik mijn toevlucht in felle kleuren, grillige vlakken. mijn hart gaat uit naar lopen langs de kartelige rand van een ravijn.
wel. niet.
wikken. wegen.
het is een zoektocht naar de uitersten van gevoel, de hoogste toppen, de diepste dalen. voelen tot in het diepste van jezelf. neerdalen in de bloedbanen die leven schenken, meereizen met kloppend bloed, tot het centrum van je fysieke bestaan.
begrijp me niet verkeerd. grijs is een noodzaak. de honderdduizenden nuances gelegen tussen zwart en wit kunnen voor anderen de intensiteit in verschillende niveaus bevatten die ik gedreven bij elkaar sprokkel. mijn beeld is slechts een beeld, een kleurig en gevaarlijk lijnenspel dat bestaat naast alle andere symbolische voorstellingen van de gevoelswereld.
4 opmerkingen:
jouw woorden hebben uitstraling!
btw, vanavond optreden van rheen
--> check out my blog!
:o)
te laat gezien :( volgende keer samen optreden? :)
heb je er iets op tegen als ik je vanaf nu Miss Freeze noemen ( naar analogie met de hyper kleurrijke vervrozen waterlollies van weleer ) ? (sorry voor de hoofletters maar Miss Freeze is een eigennaam)
"The path of excess leads to the tower of wisdom".
Actually it's from Blake... From one of his Illuminated books, called The Marriage Between Heaven & Hell
Een reactie posten